نقش کتاب و کتابخوانی در شکلگیری فرهنگ و تمدنها
کتاب و کتابخوانی، نه تنها ابزار هایی برای انتقال دانش، بلکه خشت های بنیادین در بنای فرهنگ و تمدن بشری هستند. آن جا که کتاب ارزش داشته، تمدن شکوفا شده و آن جا که کتاب نادیده گرفته شده، سقوط فرهنگی نیز آغاز گشته است. در عصر حاضر، با همهی پیچیدگی های فناورانه، کتاب همچنان محور اندیشه و آگاهی است. اگر خواهان جامعهای فرهیخته، پیشرفته و پایدار هستیم، باید کتاب را دوباره به خانه ها، مدارس، رسانه ها و دل ها بازگردانیم.
کتاب؛ حافظهی زندهی فرهنگها و تمدنها
کتاب فراتر از ابزار انتقال اطلاعات است. کتابها به عنوان آینهی اندیشههای بشر و سندهای فرهنگی تمدنها، نقش بینظیری در ثبت و انتقال دانش از نسلی به نسل دیگر ایفا کردهاند. وقتی به بررسی ریشههای فرهنگی جوامع مختلف میپردازیم، متوجه میشویم که کتاب و کتابخانههای تاریخی، مهمترین منابع شکلگیری تفکر اجتماعی، دینی و علمی بودهاند.
تمدنهایی مانند ایران باستان، مصر، یونان و بینالنهرین، همگی از طریق کتابهای مقدس، متون علمی و آثار ادبی توانستهاند هویت فرهنگی و تاریخی خود را حفظ و منتقل کنند. در ایران، کتابهایی چون شاهنامه فردوسی نهتنها در حفظ زبان فارسی نقش داشتند بلکه باعث تقویت هویت ملی شدند.
نقش کتاب در پیشرفت علم و تحول اجتماعی
یکی از نکات برجسته در بررسی تأثیر کتاب بر تمدنها، نقشی است که در گسترش علم و تحولات اجتماعی داشته است. بسیاری از کشفیات علمی، نهضتهای فکری و جنبشهای اجتماعی، با انتشار یک کتاب آغاز شدهاند. به عنوان نمونه، کتاب “اصل انواع” اثر چارلز داروین نگاه بشر به طبیعت را متحول کرد یا کتاب “قرارداد اجتماعی” اثر روسو جرقهای برای انقلاب فرانسه و اندیشههای دموکراسی بود.
همچنین، دوران طلایی اسلام با ظهور مراکز علمی مثل بیتالحکمه و نگارش کتابهایی در زمینهی فلسفه، ریاضیات، پزشکی و نجوم، اثبات کرد که تولید و مطالعه کتاب میتواند زیربنای تمدنسازی در هر دورهای باشد.
کتاب و شکلگیری هویت فرهنگی در جامعه
کتابخوانی نقش اساسی در تقویت هویت فرهنگی یک ملت ایفا میکند. مطالعهی آثار بومی، تاریخی و ادبی باعث میشود افراد با گذشته، زبان، آیینها و ارزشهای ملی خود بیشتر آشنا شوند. بهطور کلی، کشورهایی که فرهنگ کتابخوانی قویتری دارند، از نظر انسجام اجتماعی و توسعه فرهنگی نیز در وضعیت مطلوبتری قرار دارند.
ترویج کتاب و مطالعه از سنین پایین، معرفی نویسندگان بومی و فراهم کردن دسترسی به کتابخانههای عمومی از جمله راهکارهایی است که میتواند منجر به افزایش سرانه مطالعه و رشد فرهنگی جامعه شود.
کتابخانهها؛ قلب تپندهی تمدنهای بزرگ
در بررسی تاریخی تمدنهای بزرگ، نمیتوان از نقش کتابخانهها چشمپوشی کرد. کتابخانهها نهتنها محل نگهداری دانش بودند بلکه مراکز تولید علم و فرهنگ نیز به شمار میرفتند. از کتابخانه اسکندریه در مصر تا دارالعلم در بغداد و کتابخانههای امروزی، همگی بهعنوان ستونهای فکری تمدنها مطرح بودهاند.
کتابخانهها با فراهمکردن دسترسی عمومی به منابع علمی و فرهنگی، امکان برابری در یادگیری و رشد فکری را برای آحاد جامعه فراهم کردهاند. در نتیجه، هر جامعهای که به گسترش کتابخانهها بها داده، توانسته مسیر تمدنسازی را هموارتر کند.
کتاب در عصر دیجیتال؛ آیا هنوز هم تأثیرگذار است؟
با گسترش فناوری، برخی تصور میکنند که کتاب جایگاه خود را از دست داده است. اما در واقع، کتاب هنوز هم مهمترین منبع دانش و فرهنگ باقی مانده است؛ تنها شکل آن تغییر کرده است. امروز با ظهور کتابهای الکترونیکی، پادکستها، کتابهای صوتی و اپلیکیشنهای مطالعه، نهتنها کتاب از بین نرفته، بلکه دسترسی به آن بیشتر شده است.
اتفاقاً در دنیای امروز، کتاب بیش از همیشه در دسترس قرار گرفته و میتواند نقش پررنگتری در آگاهیبخشی عمومی و رشد فردی ایفا کند. بنابراین، توسعه کتابخوانی دیجیتال نیز باید در دستور کار نهادهای فرهنگی قرار گیرد.
چرا باید فرهنگ کتابخوانی را تقویت کنیم؟
پاسخ روشن است. زیرا مطالعه، ذهن انسان را میسازد. جوامعی که مردم آنها کتاب میخوانند، مردم آگاهتر، قانونمدارتر، خلاقتر و موفقتری دارند. کتابخوانی باعث تقویت مهارتهای ارتباطی، افزایش همدلی، توسعه تفکر نقاد و رشد مهارتهای تحلیلی میشود.
تقویت فرهنگ کتابخوانی نیازمند همکاری خانوادهها، نظام آموزشی، رسانهها، نهادهای فرهنگی و البته دولتهاست. سرمایهگذاری روی کتاب، سرمایهگذاری روی آینده فرهنگی و تمدنی یک ملت است.